5ved Sul Fask

 

Pédenn-digor :

 

Aotrou Doué, hwi hag en-des kaset deom ho Mab eid or salvein hag aveid ober ahanom ho pugalé perhennet, sellet get karanté doh ar ré a garet èl un Tad. Ni a gred ér Hrist. Reit deom ar gwir frankiz hag ar vuhé peurbaduz.

Dré Jézus-Krist ho Mab, or Salvér hag on Doué, a viù genoh ha ged ar Spered santél, a oll viskoah de viruikén.            

 

Pennad tennet a Livr Obéroù an Apostoled (AC 6, 1-7) :

 

En déioù-hont, èl ma kreské nivér an disipled, ar breder a yezh gresianeg um glemmé azoh ar ré a yezh hébraeg ; ind a gavé éh oé displeit ar sekourioù reit bamdé d’an intanvézioù ag o rummad.

An Daouzeg a galùas neuzé dohtu tolp an disipled hag a laras dehé : "Nen dé ket reizh é tilézam komz Doué aveid servij ar pred. Klasket kentoh seizh dén é mesk tud istimet ged an oll, lan ag ar Spered Santél, ha lan a furnez, ha ni a rei dehé ar labour-sé. Hag aveidom-ni, é vo or lodenn de chom fidél d’ar bedenn ha de servij ar gomz.”

Ar hinnig a blijas d’an oll dud hag èlsé éma bet dibabet Stefan, dén lan a fé dré ar Spered Santél, Filip, Prokor, Nikanor, Timon, Parménas ha Nikolas, ur pagan deit a Antioch, distroeit de gredenn an Uzéion.

Diskoeit int bet d’an Apostoled, hag ar ré-man goudé en-devoud pedet, a astennas o daouorn àrnehé. Kreskein a hré komz Doué, kreskein a hré sonn nivér an disipled é Jéruzalem. Un nivér braz a véleion a zégeméré ar fé.

 

 

 Psalm 32

 Revo ho karanté àrnom, (Aotrou Doué), èl m’éma ennoh on espér.

 

Tud just, huchet ar Salvér ged joé

Tud reizh, deoh hwi ar meuleudi

Meulet an Aotrou Doué àr an delenn,

Àr an deg kordenn sonet aveiton

 

Rag éan é komz an Aotrou Doué

Ha gwirion é oll é obéroù.

Karein a hra ar justis hag ar gwir

Lan é an douar ged é garanté

 

Lagad an Aotrou Doué a zo àr ar ré en douj

Hag a laka o espér én é garanté,

Aveid o zennein ag ar marù

Hag o derhel biù épad an déioù a gerrteri

 

 

Pennad tennet a lihér ketan Sant Pier Apostol  (1p 2, 4-9) :

 

Bredér, tosteit de Jézus an Aotrou : ean é an maen biù taolet a-gosté ged an dud, met dibabet ged Doué, rag é hanaùé ean ar priz. Bet hwi eùé èl mein biù, ar ré a servij de ober un ti speredel, hag é veèt én ur stad santél, aveid kinnig sakrifisoù speredel, plijuz de Zoué dré Jézus-Krist.

Rag kavet a vé ér Skritur : « Chetu ma lakan é Sion ur maen-korn, ur maen dibabet hag a briz braz ; an neb a laka ennon é fians n’en devo ket a véh ».

Deoh enta, tud a fé, an inour ; met aveid an tud difé, é lar ar Skritur : « ar maen taolet a-gosté ged ar saùerion a zo deit de voud maen-korn, met eùé ur maen é skoer dohti, ur roh hag a laka de gouéhel ».

An dud-sé a sko dohti dré ma rahuizant ar Gomz ha chetu ar péh a zelié arriù geté. Met hwi a zo an houenn dibabet, ar stad santél rouéel, ar vro santél, ar bobl en-des Doué perhennet aveid embann burzhudoù an Hani en-des ho kalùet ag an téoélded d’é sklerijenn.

 

 

Alleluia

 

Hwi é an hent, ar wirioné hag ar vuhé, Jézus, Mab Doué. An hani a gred énnoh en-des anaùet an Tad.

 

 

Aviél Jézus-Krist revé Sant Iehann (Jn 14, 1-12)

 

D’an eur ma oé Jézus é tremén ag ar bed-man dedal é Dad, é laré d’é zisipled : « Ne laosket ket ho kalon de voud néhanset. Kredein a hret é Doué, kredet ennon-mé eùé. É ti me zad, é hell éleizh ahanoh kavouid o demeurans. Petremant, hag em-behé laret deoh : « Éh an de gempenn ul léh deoh » ? P’em-bo kempennet ul léh deoh, é tein éndro d’ho kemér genein eid ma veèt hwi eùé él léh ma vein mé. De voned émenn éh an, éh anaùet an hent ».

Tomas a laras dehon : Aotrou, ne ouiam ket mem émenn éh et. Penaos é hellehem-ni kavouid an hent ? »

Ha Jézus a laras dehon : « Mé é an Hent, ar Wirioné hag ar Vuhé ; ne hell ket hani moned d’an Tad nameid drézon-mé. P’em anaùeheh éh anaùeheh eùé me zad. Hwi a anaù a-vreman, ha gwélet ho-pes ean déja."

Filip a laras dehon : « Aotrou, diskoeit enta deom an Tad ha trawalh a vo aveidom ». Ha Jézus a reskondas dehon : A-hwerso éh on genoh ha n’em anaùet ket, Filip. An hani em gwel, a wel eùé an Tad. Penaos é hellet-hwi lared èlsé “Diskoeit deom an Tad ?”

Ha ne gredet ket enta éh on én Tad hag éma an Tad énnon ! Ar homzoù a laran deoh, nen dé ket ahanon me-unan o laran. An Tad, hag a zo ennon a hra ean-mem é obéroù. Kredet ér pézh a laran deoh : Me zo én Tad hag an Tad a zo ennon ; ha ma ne gredet ket ér pézh a laran, kredet ahoel én arbenn ag an obéroù. É gwirioné é laran deoh : an hani a gred ennon a hrei, ean eùé, an obéroù a hran-mé. Hag ohpenn an dra-sé, é hrei mem ré vrasoh, rag éh an devad me Zad”.

 

 

Pedenn àr ar provoù.

 

Aotrou Doué, én eskem souézhuz a sakrifis an overenn, lodeg on d’ho puhé. Pégwir éh anaùam ho kwirioné, groeit deom de voud fidél dohti hed or buhé.

Dré Jézus-Krist or Salvér.          

 

 

Pédenn goudé ar gomunion :

 

Aotrou Doué ker mad, chomet tost d’ho pobl, rag hebzoh éma distrujet or buhé ; sekouret de bas d’ur vuhé neùé ar ré ho-pes laket de anaù sakramantoù ho Rouantelezh

 Dré Jézus-Krist or Salvér.